1- مستحب است نوزاد از شیر مادر تغذیه کند، چون شیر مادر بهترین است.[1]

2- در موارد زیر، شیر دادن به کودک بر مادرش واجب است:

- زمانی که نگهداری نوزاد با غذایی غیر از شیر ممکن نبوده یا غذای دیگر برایش زیان داشته باشد.

- زمانی که شیر دهنده ای غیر از مادر موجود نباشد.[2]


مدت شیردهی

1- شیردهی کامل کودک، دو سال تمام است.[3]

2- کودک را می توانند بیش از دو سال شیر دهند.[4]

3- در صورتی که ممکن باشد، مستحب است دو سال تمام کودک را شیر دهند.[5]

7- از شیر گرفتن کودک کمتر از 21 ماه در صورت عدم ضرورت جایز نیست.[6]

مسأله: مستحب است که مرد، همسرش را از شیر دادن به نوزادان متعدد باز دارد، چون ممکن است با گذشت زمان، فراموش شود که به چه کسانی شیر داده و درنتیجه، افرادی که با شیرخوردن محرم شده اند، با هم ازدواج کنند.[7]

مسأله: شوهر، مالک شیر زن نیست، به همین جهت زن می تواند بابت شیر دادن کودک خود مزد بخواهد.[8]

مسأله: اگر مادر کودک برای شیر دادن فرزندش مزد بخواهد، باید به او پرداخت شود.[9]


پی نوشت ها:
[1] . تحریرالوسیله، ج 2، ص 310، م 14.
[2] . توضیح المسائل مراجع، ص 312، م 11.
[3] . توضیح المسائل مراجع، ص 315، م 15.
[4] . جامع عباسى، ص 304؛ منهاج الصالحین، ج 2، ص 310، م 1387.
[5] . توضیح المسائل مراجع، م 2491.
[6] . تحریرالوسیله، ج 2، ص 312، م 15.
[7] . توضیح المسائل مراجع، م 2489.
[8] . عروة الوثقى، ج 2، ص 619، م 8.
[9] . جامع عباسى، ص 304؛ منهاج الصالحین، ج 2، ص 310، م 1386.

منبع: حوزه نت